وبـنوش ( حسن ملائی شاعر )

,Hatred for having to live with me rose from my bed

,everything seemed empty to me

.and I was discouraged that there was no solution to any problem in the world

نفرت ، از این که باید زیست ، با من از بسترم برخاست ،

همه چیز برایم میان تهی بود ،

و دلسرد بودم که در دنیا برای هیچ مشکلی راه حلی نیست .